24 May 2019
Pictured by Wacharapat Kongkhao
Pictured by Chutiphong Peajier (13 June 2019)
Pictured by Chutiphong Peajier (13 June 2019)
24 June 2019
How Much You Can Tolerate, 2019, oil-based paint, water based paint, waterproof acrylic roof coating, paint remover, LED spotlight, white chalk, an opaque white plastic bag and permanent marker, W594 x L650 x H500 cm.
ทนได้ทนไป ๒๕๖๒ สีน้ำมัน สีอะคริลิค สีน้ำมันเคลือบเงา สีทากันรั่วซึม น้ำยาลอกสี ไฟสปอร์ตไลท์ LED ชอล์ก ถุงพลาสติกสีขาวขุ่น ปากกาเคมี ขนาดของห้องนิทรรศการ กว้าง ๕๙๔ x ยาว ๖๕๐ x สูง ๕๐๐ ซม.
Concept: The text on the gallery floor is about how local people encountered with the air pollution in the most air-polluted city in the world during the months of April and May, 2019. The content also include the opinions of people who live in other cities on the topics of toxic haze, economics, society, culture, politics and monarchy. The interviewees are selected from two groups who have different political views.
The text on the exhibition floor is written or drawn neatly, by using typefaces from the handwriting of two male artists. The complete text is covered the entire gallery floor; it was faded and erased by the viewers' steps (as the "Go back upon one's word" proverbs). The more viewers visit the show, the more the text is erased and edited. The new sentences are formed as well as the content has shifted.
The text is erased and re-written two times. The complete text could be read on May 24th, June 1st and June 18th, 2019.
แนวคิด ตัวหนังสือบนพื้นห้องแกลเลอรี่ นำเสนอเรื่องราวของคนท้องถิ่น ที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองที่อากาศแย่ที่สุดในโลก ระหว่างเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม ๒๕๖๒ และทัศนคติของคนในเมืองอื่น ต่อปัญหาฝุ่นพิษที่เกิดขึ้น รวมไปถึงประเด็นทางด้านเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม การเมือง สถาบันกษัตริย์ โดยเลือกสัมภาษณ์กลุ่มคนจากสองขั้วการเมือง
ตัวอักษรต่างๆบนพื้นถูกเขียนอย่างบรรจง หรือวาดแต่ละตัวด้วยความบรรจง เพราะตัวอักษรที่ใช้มาจากลายมือของศิลปินชายสองคน ตัวอักษรเหล่านี้จะเลือนหาย หรือถูกลบไปโดยเท้าของคนที่เข้ามาดูผลงาน "เขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า" ยิ่งจำนวนคนมาชมผลงานมากเท่าไหร่ ตัวหนังสือบนพื้นก็จะยิ่งถูกลบไปมากขึ้นเท่านั้น การหายไปของตัวหนังสือบางส่วน ทำให้เกิดการเรียงคำ และประโยคใหม่ของตัวหนังสือที่ยังเหลืออยู่ ส่งผลให้เนื้อหาของงานเขียนเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
ตัวอักษรถูกลบและเขียนขึ้นใหม่ โดยเขียนเต็มพื้นห้องนิทรรศการทั้งหมดสามครั้ง คือ วันแรกที่เปิดนิทรรศการ ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๖๒ ครั้งที่สองในวันที่ ๑ มิถุนายน ๒๕๖๒ และครั้งที่สามในวันที่ ๑๘ มิถุนายน ๒๕๖๒